Kural 1248
குறள் 1248
பரிந்தவர் நல்காரென்று ஏங்கிப் பிரிந்தவர்
பின்செல்வாய் பேதைஎன் நெஞ்சு
parindhthavar nalkaaraenru yaengkip pirindhthavar
pinselvaai paethaiyen naenjsu
Shuddhananda Bharati
Without pity he would depart!
You sigh and seek his favour, poor heart!
GU Pope
Thou art befooled, my heart, thou followest him who flees from thee;
And still thou yearning criest: 'He will nor pity show nor love to me.'
You are a fool, O my soul! to go after my departed one, while you mourn that he is not kind enough to favour you.
Mu. Varadarajan
என் நெஞ்சே! பிரிவுத் துன்பத்தால் வருத்தி அவர் வந்து அன்பு செய்யவில்லையே என்று ஏங்கிப்பிரிந்தவரின் பின் செல்கின்றாய்! நீ பேதை.
Parimelalagar
விளக்கம்:
(ஆற்றாமை கண்டு வைத்தும் நல்காது போயினாரைக் காணா வழிச்சென்று அறிவித்த துணையானே நல்க வருவர் என்று கருதினமையின் 'பேதை' என்றாள்.)
Manakkudavar
(இதன் பொருள்) என்னெஞ்சே! நீ வருத்தமுற்று அவர் அருளுகின்றிலரென்று இரங்கி நம்மை விட்டுப் போனவர் பின்னே போகாநின்றாய், பேதையாயிருந்தாய். இது தலைமகள் தலைமகனிருந்த தேயத்தை நினைத்துக் கவன்ற நெஞ்சிற்குச் சொல்லியது.